Het antwoord op Wat doet een journalist
”Het leukste aan het werk als journalist vind ik de afwisseling”
Daniëlla
- Naam: Daniëlla
- Studie: HBO Journalistie
- Werkervaring als journalist: 15 jaar
- Functie: journalist
Wat doet een journalist precies
Iedereen weet wel dat journalisten nieuws brengen. En dan het liefst objectief natuurlijk. Maar hoe doe je dat eigenlijk; nieuws najagen?
Een interview met journalist Daniëlla
Als journalist ga ik regelmatig op pad voor een verhaal
Als freelance journalist schrijf ik op onregelmatige basis verhalen voor onder meer de regionale krant en diverse commerciële opdrachtgevers. Op de redactie van de krant heb ik een vast contactpersoon die mij – in principe alle dagen – kan bellen met verzoeken voor artikelen.
Achtergrondverhalen onderwerpen
Dat varieert van een interview of een verslag van een evenement tot een verhaaltje over een 65-jarig huwelijkspaar of een groot achtergrondverhaal over een actueel onderwerp.
Ook kan ik zelf onderwerpen aandragen als ik tegen iets leuks of interessants aanloop. De ene week word ik drie keer gebeld om op pad te gaan, de andere week kan het maar om 1 verhaal gaan. In dat soort weken probeer ik meestal zelf met goeie onderwerpen te komen, zodat ik lekker bezig blijf.
Naast de krant schrijf ik teksten voor bedrijven. Bijvoorbeeld het schrijven van een brochure of magazine, maar ook het redigeren van een (technisch) rapport. Als freelancer wisselt het aantal werkuren sterk per week.
Stereotype: journalisten steken overal hun neus in
Soms bestaat het idee dat een journalist, zeker als het gaat om een vervelende gebeurtenis, overal z’n neus in steekt. Wat natuurlijk waar is. Je moet zeker een gezonde nieuwsgierigheid hebben en graag willen weten hoe dingen in elkaar zitten, maar vanzelfsprekend niet respectloos of onfatsoenlijk je ergens opdringen.
Mijn ervaring is dat wanneer er een ‘echt gesprek’ ontstaat, mensen vaak heel open zijn.
Waar voldoet de ideale journalist aan?
Als journalist heb je een flexibele houding nodig. Je moet soms onverwacht op pad en je werktijden zijn altijd wisselend. Daarnaast zijn de volgende eigenschappen onmisbaar: nieuwsgierig, een open houding, goed kunnen luisteren, makkelijk (en liefst snel) op papier kunnen weergeven wat iemand vertelt.
Omschrijf wat een journalist op een typische werkdag doet
Als freelancer ziet elke dag er anders uit. Een voorbeeld van een dag: om 11 uur heb ik een afspraak voor een interview voor de krant. Voor die tijd check ik mijn mail, doe ik wat research naar de persoon die ik ga interviewen (via Google, oude krantenberichten, social media of wat dan ook), bereid ik mijn vragen voor en, afhankelijk van het onderwerp, zet ik alvast de grote lijnen van het verhaal op papier.
Om 11 uur neem ik het interview af. Gemiddeld duurt een gesprek een uur, maar soms is iemand zo boeiend of leuk dat ik pas na 2 uur vertrek. Thuis werk ik direct mijn aantekeningen uit. Ik check wederom mijn mail en doe wat telefoontjes, om afspraken te maken of onderwerpen te bespreken met de krantenredactie. Vervolgens ga ik het artikel schrijven. Als het de volgende dag in de krant moet, betekent dit dat een verhaal voor 18.00 uur aangeleverd moet worden.
Gemiddeld duurt een gesprek een uur, maar soms is iemand zo boeiend of leuk dat ik pas na 2 uur vertrek.
Interview uitwerken tot artikel
Het uitwerken van een interview kost meestal een uur tot anderhalf uur. Vervolgens laat ik de tekst eventjes liggen, om er een uurtje later nog een keer naar te kijken en zo nodig wat wijzigingen aan te brengen. Ook check ik de lengte van het verhaal en ga eventueel schrappen in het aantal woorden, wat niet altijd makkelijk is.
Ondertussen werk ik aan een achtergrondartikel, waarvoor ik tussen het schrijven door op de computer research doe of telefonische interviews afneem. Als ik het artikel van die dag nagekeken heb, mail ik het door naar de krant. Ik bespreek meteen de volgende interview afspraken met de persfotograaf: waar moet hij een foto maken en wat wil ik precies op de foto.
In een drukke week werk ik s ‘avonds door, bijvoorbeeld aan een schrijfklus voor een bedrijf.
Taak uitgelicht: het schrijven van een achtergrondverhaal
Ik schrijf regelmatig een achtergrondverhaal voor de krant. Eerst wordt het onderwerp besproken met de vaste redactie, hoeveel ruimte ik krijg en wordt bepaald welke invalshoek gekozen wordt. Vervolgens ga ik op zoek naar zoveel mogelijk informatie en bepaal ik welke personen ik voor een verhaal wil spreken. Ik maak afspraken voor (telefonische) interviews en spreek met de persfotograaf af waarvan een foto genomen wordt.
Als ik alle gesprekken gevoerd heb en voldoende achtergrondinformatie verzameld heb (dit gebeurt meestal verspreid over een aantal dagen, maar bij een heel actueel onderwerp kan het ook allemaal in een dag moeten plaatsvinden) begin ik met schrijven.
Belangrijk is vooral dat alle kanten van een verhaal goed belicht worden en dat de informatie objectief en correct is. Ik maak een kopsuggestie (titel van een artikel) en fotobijschrift(en) en mail het verhaal vervolgens naar de krant.
Heerlijk om iemands persoonlijke verhaal zodanig op papier te zetten dat iemand zich er helemaal in herkent.
Als journalist is geen dag hetzelfde
Het leukste aan mijn werk vind ik de afwisseling. Het feit dat ik mensen het hemd van het lijf mag vragen; je komt op plekken en bij mensen waar je normaal gesproken niet zomaar komt en je ontmoet allerlei mensen. Daarnaast hou ik heel erg van schrijven. Met name achtergrondverhalen schrijven en mensen interviewen vind ik leuk. Heerlijk om iemands persoonlijke verhaal zodanig op papier te zetten dat iemand zich er helemaal in herkent.
Wat adviseer je iemand die journalist wil worden?
Zelf heb ik een journalistieke opleiding gevolgd. Dat helpt natuurlijk altijd, zeker omdat je via je stageperiodes al ergens binnen kunt komen en zo contacten legt. Belangrijkste is denk ik een brede belangstelling hebben en goed (foutloos) kunnen schrijven.
Bij de regionale krant was het vroeger zo dat men ook wel freelance verslaggevers aannam die niet heel goed schreven, maar bijvoorbeeld veel contacten hadden in een regio. Dat is tegenwoordig wel veranderd. Om de eindredactie zoveel mogelijk te ontlasten, nemen ze nu alleen nog mensen aan die bewezen goed kunnen schrijven.
